دستاورد اقتدار دفاعی.
در ادبیات روابط بین الملل گفته می‌شود که داشتن اقتدار در حوزه سیاست خارجی نتیجه اقتدار در حوزه سیاست داخلی است.
سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در حاشیه جلسه هیئت عالی سیاست گذاری نیروهای مسلح با بر شماری پیامدهای منطقه‌ای مقاومت انقلاب اسلامی برابر نظام سلطه و استکبار تصریح کرد: «قدرت و مقاومت انقلاب اسلامی، اندیشه های سلطه طلبان و راهبردهای آنها در سوریه را با ناکامی روبرو کرد و در عراق نیز ابتکار عمل را از آنها گرفت و همچنین انقلاب بحرین را زنده نگه داشت و به انقلاب یمنی روح جدیدی بخشید».
فرمانده کل سپاه در ادامه تاکید کرد: «همه این عوامل باعث شد اقتدار نظام به صحنه دیپلماسی کشور منتقل شود و دستگاه دیپلماسی ما بتواند با پشتوانه عظیم نفوذ انقلاب اسلامی و توانمندی‌های دفاعی و امنیتی جمهوری اسلامی در مقابل زیاده خواهی قدرت های استکبار ستیزی بایستد و زیر بار حرف زور آنها نرود.»
سرلشکرجعفری همچنین خاطر نشان کرد: «بی تردید امروز اعتماد به نفس مذاکره کنندگان ما، از اهمیت این قدرت به رسمیت شناخته شده دفاعی، امنیتی و مردمی است که از اسلام ناب محمدی(ص) و ایمان پر شور مردم مومن و انقلابی‌مان سرچشمه می‌گیرد».
در واقع، می توان گفت که تسلیم قدرت های مستکبر در مقابل انقلاب اسلامی نشأت گرفته از اقتدار دفاعی و امنیتی ایران اسلامی است، زیرا چنانچه مستکبرین بتوانند انقلاب اسلامی و نظام برخاسته از آن را از پای درآورند، لحظه ای درنگ نمی کنند و در شرایط کنونی نیز که آنان به مذاکره با جمهوری اسلامی ایران روی می آورند، این نه ناشی از منطق آنان که منطق آنها منطق زور، قدرت، تحمیل و استثمارگری است، و در شرایط کنونی که با جمهوری اسلامی ایران مذاکره می کنند و تحقق اهداف خود را صرفا از طریق مذاکره ممکن می دانند و نه گزینه ها و راه های دیگر، این ناشی از این واقعیت بزرگ و ستودنی است که ایران اسلامی به آن حد از امنیت و اقتدار نظامی، امنیتی و دفاعی رسیده است که دشمنان قسم خورده آن دیگر نمی توانند به براندازی آن از راه های نظامی و عملیاتی یا اصطلاحا «راه های سخت» امیدوار باشند. از این جهت، این قدرت نظامی، امنیتی و دفاعی بخوبی می تواند ، همانگونه که تاکنون نیز اینگونه بوده است، پشتوانه و اتکایی مطمئن برای تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان باشد تا با آسودگی خاطر از بی اثر بودن تهدیدات و اطمینان از اقتدار دفاعی و امنیتی کشور، به مذاکره بپردازند و ضمن ایستادگی در مقابل خواسته های غیر منطقی و زورگویانه طرف مقابل، از حقوق مسلم ملت ایران دفاع کنند. از طرف دیگر و با توجه به آنچه گفته شد، نمی توان منکر برخی دستاوردهای دستگاه سیاست خارجی و تیم مذاکره کننده هسته ای کشور مان بود. با این وجود، باید گفت که گرچه اقتدار دیپلماتیک کشورمان برخاسته از اقتدار دفاعی امنیتی آن است اما این به معنای نفی مذاکره و دستاوردهای تیم مذاکره کننده هسته ای نیست.
حاصل اینکه انسجام و اقتدار داخلی از یک سو و تأثیرگذاری و الهام بخشی در محیط پیرامونی از سوی دیگر، بخوبی برگ های برنده لازم را در اختیار تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان قرار می دهد تا با صلابت تمام در میدان مذاکره که در واقع، نوعی میدان جنگ نرم است، از حقوق ملت ایران دفاع کنند و با استواری هرچه تمام تر بر ��واضع اصولی خود پافشاری کنند و از بابت تهدیدات دشمن هیچگونه واهمه و ترسی در دل خود راه ندهند.
از این رو، هرچند این تعبیر مسئولان سیاست خارجی که «به دنبال مذاکرات، جمهوری اسلامی ایران امن‌تر شده است» از یک جهت می‌تواند درست باشد، اما نباید فراموش شود که اگر قرار باشد که رابطه‌ای علی بین اقتدار نظامی و اقتدار دیپلماتیک برقرارشود، این اقتدار دیپلماتیک است که تابعی از اقتدار دفاعی و امنیتی تعریف می‌شد، کما اینکه در ادبیات روابط بین الملل گفته می‌شود که داشتن اقتدار در حوزه سیاست خارجی نتیجه اقتدار در حوزه سیاست داخلی است. هر چند که نبایستی از آنچه گفته شد، نفی دستاوردهای مذاکرات هسته ای نتیجه و برداشت شود.
ایگاه بصیرت؛ گروه سیاسی
